SPIJKERS II

Stevig gekruide Hollandse kleinkunst

Theaterkrant ★★★★★
Door Ruud Buurman gepubliceerd 27 oktober 2017
Liefhebben slaat om in afkeer, aantrekken wordt afstoten, twijfelen wordt arrogante zekerheid, intens romantisch gaat over in spetterend scheuren, nostalgie maakt plaats voor een dronkenmanslied. Na afloop van SPIJKERS II van Joost Spijkers en zijn band, ben je even groggy en toe aan een slivovic. En nog een. En vooruit, nog eentje dan.

Het is het tweede 'muzikale uitstapje' van Spijkers, lid van het vermaarde variététrio The Ashton Brothers. Bij de eerste, enkele jaren geleden, was het nog wat aftasten. Hij heeft, zo was ook bij de Ashton Brothers geregeld te horen, een grote liefde voor de Slavische muziek, hem ingegeven door zijn Bosnische pleegmoeder. Joost Spijkers heeft tientallen cassettebandjes met muziek uit het voormalige Joegoslavië, van zijn eerste grote liefde, een meisje uit Sarajevo, dat bij de belegering van die stad tijdens de Bosnische oorlog, om het leven kwam.

Maar hoe vertaal je die muzikale liefde naar Nederlands theater, zonder er een volksmuziekavondje van te maken? Welnu: door toneelschrijver Peer Wittenbols zijn gevoelens in recht-voor-de-raap-liedteksten te laten gieten. Een gouden greep, die hem voor een van die liedjes direct een nominatie voor de Annie M.G. Schmidtprijs opleverde. En door met de vier leden van de band een spannende mix van muziekstijlen te ontwikkelen.

Ook voor Spijkers 2 schreef Wittenbols teksten. Het programma biedt alles wat Spijkers 1 ook al liet zien. Maar dan wel in een hogere versnelling, theatraler, meeslepender, afwisselender en rauwer. Het is Hollandse kleinkunst, stevig gekruid met scheuten opzwepende Sintijazz, jazz-manouche, pop, folk en blues. Een traditionele Balkanballade wordt voorzien van een kakafonie aan free-jazzklanken of een ruige beat, scheurende gitaren en onconventioneel slagwerk vechten met Spijkers' accordeon en voortdurend komt daar die saxofonist bij, met zijn muzikale slidings, met gestrekt been, meedogenloos.

Een mooie vondst is het wisselen tussen de traditionelere 'bandopstelling' op het podium en een tafel, waaraan gegeten en gedronken wordt en die de plek is voor de meer intiemere en kleinere nummers. Alle nummers van Spijkers en Wittenbols vertellen een verhaal. Over grenzeloze liefde, de angst te verliezen en te worden vergeten, over liefde die zomaar omslaat in haat, over het verlangen naar een leven zonder ketens en banden, over bandeloosheid en bachanalen. Nooit voorspelbaar en door Spijkers met kracht en energie, vurig en gepassioneerd gezongen. Met een prachtstem.

Kortom: SPIJKERS II is enerverend muziektheater en bij vlagen bloedmooi. U moet het gaan beleven.

Volkskrant ★★★★
Joris Henquet 5 november 2017
Joost Spijkers' geestige mimiek, danstalent en zangstem vol Oost-Europees temperament maken de voorstelling uniek. Gelukkig heeft Joost de clown, die we kennen van de Ashton Brothers, ook een plek gekregen.
- Volkskrant

Muziektheater ★★★★
Door: Joost Spijkers.
Regie: Titus Tiel Groenestege.
Tekst: Peer Wittenbols.
1/11, Theater De Meerse, Hoofddorp.

Vijf mannen zitten aan een tafel vol flessen drank en blikjes bier. Terwijl hij een mandarijntje pelt, heft Joost Spijkers een lied aan over ene Anna. De vier anderen gaan ritmisch mee trommelen. Even later is deze setting veranderd in een spetterend theaterconcert, als de muzikanten hun instrumenten hebben opgezocht en leadzanger Joost Spijkers vol in het spotlicht staat.

Alleen al voor de theatrale vondsten is de tweede solovoorstelling van Joost Spijkers (40), vooral bekend als het blonde lid van circustheatergroep de Ashton Brothers, de moeite waard. In zijn solowerk betuigt Spijkers, die opgroeide met een Bosnische stiefmoeder, zijn liefde voor balkanmuziek. In dit tweede theaterconcert komt deze ambitie tot volle bloei. Spijkers houdt geen verbindende praatjes meer, maar volstaat met het zingen van prachtige liederen, waarin de volksmuziek doorklinkt, maar de jazz overheerst.

GERAFFINEERD
Inhoudelijk gezien lijkt een gestrand huwelijk het hoofdthema, maar net zo makkelijk klinken er luchtige liedjes over drankgebruik en de sexy vrouw van de kaasboer. Er zijn overwegend nieuwe Nederlandse teksten van Peer Wittenbols, maar Spijkers zingt ook in het Frans, Russisch en Servisch.

In een geraffineerde regie van Titus Tiel Groenestege is elk nummer in SPIJKERS II anders vormgegeven, met steeds verrassende rolletjes voor de vier topmuzikanten. Gelukkig heeft Joost de clown, een kant die we kennen van de Ashton Brothers, ook een plaats in dit concert. Spijkers' geestige mimiek, zijn danstalent en zijn zangstem vol Oost-Europees temperament geven de voorstelling een unieke signatuur.
- Muziektheater

"De teksten van Wittenbols gaan zonder omwegen op hun doel af, de stem van SPIJKERS vol en wendbaar leent zich daar goed voor"

- NRC

"Roerend en rete-muzikaal"

- Loes Luca

"Met gepassioneerde liefde voor alle vrouwen danst hij zich met zijn atletisch lijf in het zweet. Door de indrukwekkende en fysiek sterk aanwezige persoonlijkheid van SPIJKERS kun je letterlijk niet om de man heen"

- Stentor

"SPIJKERS moet je niet vergelijken met andere zangers. Zijn roots maken hem ongrijpbaar en daarin zit 'm het geheim."

- Karel de Rooij